Uznanie autentyczności Całunu Turyńskiego jako płótna pogrzebowego Chrystusa niesie za sobą olbrzymi bagaż konsekwencji natury historycznej, etycznej, duchowej czy nawet politycznej. Całun staje się bowiem koronnym dowodem zbrodni opisanej w ewangeliach kanonicznych oraz potwierdzeniem istnienia człowieka, którego wielu myślicieli nowożytnych chciało zaliczyć do grona postaci legendarnych.

Jednym z najciekawszych argumentów przemawiających za autentycznością tej relikwii jest sprawa monet odkrytych na oczodołach postaci z całunu. W 1979 r. dwaj włoscy naukowcy, Pietro Ugolotii i Giovanni Tamburelli, udowodnili, że były to leptony bite pod rządami Poncjusza Piłata w Judei. Ale najbardziej ciekawy jest fakt, że na lewym oku znajduje się odcisk monety bitej tylko przez sześć miesięcy w 29 r. n.e. Na obu leptonach umieszczony był napis z dedykacją dla matki cesarza Tyberiusza. Archeolodzy znali monetę znajdującą się na lewym oczodole, nikt nie miał wątpliwości co do jej autentyczności. Jednak druga moneta zawierała błąd ortograficzny w greckim zwrocie „Tiberiou Caisaros” – Tyberiuszowi Cezarowi. Zamiast C powinno być K. Sceptycy triumfowali, głosząc, że jest to dowód, iż „fałszerz, który namalował całun”, pomylił się i nie dopatrzył szczegółu. Koronny dowód sceptyków okazał się jednak ich porażką. Dwie monety zawierające taki sam błąd odnaleziono w Jerozolimie. Średniowieczny fałszerz nie mógł o nich wiedzieć, ponieważ jedyne takie monety zostały znalezione dopiero w XX w.

Odnalezione na oczodołach postaci z całunu odbicia leptonów Piłata były jednym z dziesiątków argumentów przemawiających za pochodzeniem tkaniny z bardzo krótkiego okresu, kiedy rzymskim prokuratorem Judei był Poncjusz Piłat. Obecnie największą zagadką pozostaje sam proces powstania odbicia na tkaninie. W 2011 r. włoscy naukowcy z Narodowej Agencji Nowych Technik i Energii (ENEA) ustalili, że wizerunek tworzy barwienie o grubości niespełna 200 nanometrów, czyli 5 tys. razy mniejsze od kropki na końcu tego zdania. Jest to wielkość tak mała, że służy jedynie opisowi odległości w skali cząsteczek lub długości fal światła widzialnego. Przebarwienie musiało powstać w wyniku bardzo gwałtownego zestarzenia się tej warstwy ściany komórkowej, która miała styczność z osobą ukrzyżowanego mężczyzny. Ta cieniutka warstwa komórkowa w niezwykle krótkim czasie została poddana bardzo precyzyjnemu oddziaływaniu energetycznemu, które nie zniszczyło dalszych warstw tkaniny. W ten sposób gwałtownie postarzałe komórki dały ciemniejszy odcień i utworzyły rodzaj zapisu holograficznego, który dzięki analizie komputerowej może zostać przekształcony w trójwymiarowy obraz.

Czyżby zatem Całun Turyński był przesłaniem skierowanym do nas – ludzi XXI wieku?