Te klasyczne zbroje łuskowe, zbudowane z metalowych płytek/łusek przytwierdzanych do skórzanego podkładu, pojawiły się w Polsce w dobie baroku i rozpowszechniły w czasach Sobieskiego. Z jednej strony nawiązywały do wzorców antycznych – rzymskich – z drugiej odzwierciedlały fascynację Wschodem, gdzie ten typ osłony był swego czasu dość popularny. Karaceny używane były przez wyższą kadrę dowódczą jazdy narodowego autoramentu Rzeczypospolitej. Zachowane w kolekcjach muzealnych egzemplarze cechują precyzyjne wykonanie i motywy zdobnicze w postaci mosiężnych aplikacji.