Był jednym z pierwszych nowoczesnych i bezpiecznych dla użytkownika granatów. W ciągu długiej kariery przeszedł kilka modyfikacji. Rzucano go z ręki lub wystrzeliwano z garłacza. Składał się z żeliwnej skorupy, naciętej w celu wytworzenia podczas wybuchu większej liczby odłamków, centralnej rurki dwukanałowej, w której znajdowały się iglica ze sprężyną i zapalnik, materiału wybuchowego oraz dźwigni blokującej iglicę. Używano dwóch rodzajów zapalników: z opóźnieniem siedmiosekundowym (przeznaczone do garłaczy) i czterosekundowym (do granatów ręcznych). Odłamki raziły w promieniu około 100 metrów.